Z dniem 31 grudnia 2019r forumprawnicze.info zakończy swoją działalność.
Menu główne
Kto nie może być świadkiem, a kto może uchylić się od składania zeznań?
Autor Prawne.org, 29 lis 2012 21:33 | Ostatnia aktualizacja 29 lis 2012 21:33 | Wyświetleń: 1518
świadek uchylenie się od zeznań jak składać zeznania
W postępowaniu cywilnym strona powołująca się na dowód ze świadków obowiązana jest dokładnie oznaczyć fakty, które mają być zeznaniami poszczególnych świadków stwierdzone, i wskazać świadków, tak by wezwanie ich do sądu było możliwe. Należy pamiętać, że w interesie strony wnoszącej o dopuszczenie dowodu z zeznań określonego świadka leży skuteczne jego wezwanie, stąd niezbędnym jest podanie aktualnego miejsca pobytu świadka.
Zgodnie z art. 259 kpc świadkami nie mogą być:
1) osoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń;
2) wojskowi i urzędnicy niezwolnieni od zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” lub „poufne”, jeżeli ich zeznanie miałoby być połączone z jej naruszeniem;
3) przedstawiciele ustawowi stron oraz osoby, które mogą być przesłuchane w charakterze strony jako organy osoby prawnej lub innej organizacji mającej zdolność sądową;
4) współuczestnicy jednolici.
Mediator nie może być świadkiem co do faktów, o których dowiedział się w związku z prowadzeniem mediacji, chyba że strony zwolnią go z obowiązku zachowania tajemnicy mediacji.
Współuczestnik sporu, nie będący współuczestnikiem jednolitym, może być świadkiem co do faktów dotyczących wyłącznie innego współuczestnika.
Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonków stron, ich wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osób pozostających ze stronami w stosunku przysposobienia. Prawo odmowy zeznań trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku przysposobienia. Jednakże odmowa zeznań nie jest dopuszczalna w sprawach o prawa stanu, z wyjątkiem spraw o rozwód.
Przepis art. 266 § 1 kpc, regulujący kwestie związane z przesłuchaniem świadka, nie tylko obliguje organ procesowy do uprzedzenia świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, ale również nakłada na ten organ obowiązek pouczenia świadka o prawie odmowy złożenia zeznań. Zakres tego ostatniego uprawnienia wynika z kolei z treści art. 261 kpc (Wyrok SN z dnia 3 czerwca 2002 r., III KKN 342/99).
Świadek może odmówić odpowiedzi na zadane mu pytanie, jeżeli zeznanie mogłoby narazić jego lub jego bliskich, wymienionych w paragrafie poprzedzającym, na odpowiedzialność karną, hańbę lub dotkliwą i bezpośrednią szkodę majątkową albo jeżeli zeznanie miałoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej. Duchowny może odmówić zeznań co do faktów powierzonych mu na spowiedzi.
Zgodnie z art. 259 kpc świadkami nie mogą być:
1) osoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń;
2) wojskowi i urzędnicy niezwolnieni od zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” lub „poufne”, jeżeli ich zeznanie miałoby być połączone z jej naruszeniem;
3) przedstawiciele ustawowi stron oraz osoby, które mogą być przesłuchane w charakterze strony jako organy osoby prawnej lub innej organizacji mającej zdolność sądową;
4) współuczestnicy jednolici.
Mediator nie może być świadkiem co do faktów, o których dowiedział się w związku z prowadzeniem mediacji, chyba że strony zwolnią go z obowiązku zachowania tajemnicy mediacji.
Współuczestnik sporu, nie będący współuczestnikiem jednolitym, może być świadkiem co do faktów dotyczących wyłącznie innego współuczestnika.
Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonków stron, ich wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osób pozostających ze stronami w stosunku przysposobienia. Prawo odmowy zeznań trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku przysposobienia. Jednakże odmowa zeznań nie jest dopuszczalna w sprawach o prawa stanu, z wyjątkiem spraw o rozwód.
Przepis art. 266 § 1 kpc, regulujący kwestie związane z przesłuchaniem świadka, nie tylko obliguje organ procesowy do uprzedzenia świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, ale również nakłada na ten organ obowiązek pouczenia świadka o prawie odmowy złożenia zeznań. Zakres tego ostatniego uprawnienia wynika z kolei z treści art. 261 kpc (Wyrok SN z dnia 3 czerwca 2002 r., III KKN 342/99).
Świadek może odmówić odpowiedzi na zadane mu pytanie, jeżeli zeznanie mogłoby narazić jego lub jego bliskich, wymienionych w paragrafie poprzedzającym, na odpowiedzialność karną, hańbę lub dotkliwą i bezpośrednią szkodę majątkową albo jeżeli zeznanie miałoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej. Duchowny może odmówić zeznań co do faktów powierzonych mu na spowiedzi.
Ostatnie tematy
-
Sprzedawca nie zgadza się na zwrot towaruXaven - 15 gru 2019 18:36
-
Umowa współpracy inwestycyjnejmatt55 - 13 gru 2019 10:15
-
-
Przyłączenie do gazy w budynkua2d2a2m - 10 gru 2019 14:35
-
Wyrzucenie firmy z GoogleBeiddaKO - 05 gru 2019 09:36
Ostatnie pliki
-
Wniosek o egzekucję kontaktów z dzieckiemadw. Łukasz Nysztal - 29 mar 2018 19:48
-
-
Wniosek o ustalenie sposobu korzystanie z nieruchomości wspólnej
adw. Łukasz Nysztal - 09 gru 2016 14:30
-
Wykaz Inwentarza - formularz
adw. Łukasz Nysztal - 07 gru 2016 13:50
-
Uchylenie się od skutków prawnych odpłatnej umowy w portalu ogłoszeniowymPrawne.org - 10 lis 2015 19:58
0 Komentarze:
Komentarze
Dodaj komentarz